Заапарк знаходзіцца ў колішнім дзіцячым парку імя Леніна, таму клеткі і вальеры стаяць паміж старымі паламанымі атракцыёнамі. Размовы пра пераезд у іншае месца вядуцца рэгулярна, але, «наваселля» давядзецца чакаць яшчэ доўга.

Дырэктар заапарка Аляксей Андрайкоў прапаноўваў гарадскім уладам перасяліць частку ўтрыманцаў заапарка ў загарадны парк культуры і адпачынку “Мазурына”. Там таксама стаяць састарэлыя атракцыёны, але куды большая тэрыторыя, і калі на ёй пабудаваць вялікія вальеры, то зверы маглі б адчуваць сябе амаль як у родным лесе. І ў парку зноў з’явіліся б наведвальнікі, бо цяпер, калі большая частка атракцыёнаў не працуе, і няма ніякай інфраструктуры для адпачынку, ён бывае пуставаты і ўлетку, і ўзімку.

Праблема гэтая так і засталася нявырашанай: парк месціцца ў водаахоўнай зоне, і новае будаўніцтва там забаронена.

Гарадскія ўлады вызначылі пад заапарк участак памерам у восем гектараў за мікрараёнам Білева. Аднак гэты мікрараён яшчэ толькі будуецца, і транспартныя магістралі ў той бок пракладзены толькі часткова. Кажуць, што ў перспектыве ў напрамку да новага мікрараёна пашыраць дарогу ды пусцяць тралейбусы, так што дабрацца да заапарка будзе проста. Толькі ўсе гэтыя перспектывы надта ж аддаленыя.

Непакояць адміністрацыю заапарка і пытанні фінансавання. Цяпер білет ў гэтую ўстанову каштуе 3 500 рублёў, і наведнікаў, асабліва ў выхадныя дні,  бывае даволі шмат. Але ўтрыманне жавёл вымагае досыць вялікіх сродкаў. Некалі заапарк прапаноўваў гарадскім прадпрыемствам і ўстановам “узяць шэфства” над якой-небудзь жывёлінай ды забяспечваць яе кормам. Цяпер зарабляць грошы тут сталі іншым чынам: заапарк атрымаў ліцэнзію на гандаль і пачаў разводзіць ды прадаваць насельніцтву маладняк курэй рэдкіх для Беларусі парод. Курачак і пеўнікаў дэкаратыўнай пароды “Бантамка” можна  купіць ужо сёлета, а вось кураняты мясной пароды “Брама” яшчэ падрастаюць, і прадавацца будзе толькі наступнае пакаленне птушак.

Віцебскі заапарк прымае і новых гадаванцаў. Да прыкладу, жыхарка Наваполацка падаравала ўстанове касулю, падабраную параненай у лесе. Адміністрацыя вядзе перамовы, каб набыць пару белых ільвоў. Пагалоўе экспазіцыі расце, насельнікам заапарка робіцца цесна на невялікай тэрыторыі.