Ня ўсе любяць інтэрнэт-супольнасьць. Найперш за яе нібыта актыўную духоўную чэрствасьць. Давайце дакажам адваротнае!

Віктар Міхальчанкаў нарадзіўся і вырас у гарадскім пасёлку на ўсходзе Віцебшчыны, аднак ён трымае сувязь ня толькі з усёй Беларуссю.

Парадокс: беларускія песні ў добрым выканані слухаюць і нават гатовыя палюбіць, аднак спяваюць іх усё меней. Асабліва маладыя. Бо цураюцца мовы. Зміцер Вайцюшкевіч перакананы: перасіліць гэта можна якраз праз яе — песню.

Дзяўчына са смаргонскага Залесся піша вершы для гуртоў “Фабрыка”, “Корни”, “КуБа”, папулярных беларускіх выканаўцаў. Паралельна яна – выдавец і астролаг.

Пакуль умоўна заможныя паспяхова хаваюць свае грошыкі, інвалід з Бабруйска Тацяна Пукала на сваю мізэрную пэнсію фактычна ўтрымлівае клуб «Міласэрнасць і здароўе».

З 22 па 27 сакавіка ў Смаргоні адбываецца IX Міжнародны конкурс камерных ансамбляў імя М. К. Агінскага. Змагаюцца тут, па праўдзе кажучы, не за грошы… Бо яны смешныя, хоць і прэзыдэнцкія. Класіка – не папса? Каштуе танней?

Гісторыя аднаго каханння. Яна – паэтка і настаўніца. Ён – спартовец і майстар на ўсе рукі. А разам яны – рэдкая, непаўторная сям’я.

Каманда Сяргея Міхалка забрала тры кароны, а сам ён пераканаў усіх прысутных у вечным: выратаванне ў надзеі і каханні.

Напэўна, упершыню за сваю найсучасную гісторыю, калі мець на ўвазе XXI ст., славутае мястэчка Залессе на Смаргоншчыне так радасна-актыўна-дружна святкавала Масленіцу.

У Беларусі 512 тысяч інвалідаў, у тым ліку 30 тысяч дзяцей-інвалідаў і прыкладна 15 тысяч інвалідаў-калясачнікаў. Шмат цяжкасцей, датычных людзей абмежаваных фізічных магчымасцей, замоўчваецца Між тым узровень жыцця інваліда 1-й групы – за мяжой галечы ў 50 працэнтах выпадкаў. Многія калясачнікі па дзесяць год не выходзяць з дому, і ёсць выпадкі, калі маладыя людзі паміраюць у 25-28 год.

Дэпутаты, абл- і райсабесы, манапаліст, які атрымлівае грошы з бюджэту для вытворчасці калясак, іх сертыфікацыі і размеркавання лічаць інакш.

Унікальная сітуацыя: усе задаволены, акрамя саміх людзей з фізічнымі абмежаваннямі.

Беларускі стыль вышыўкі своеасаблівы і непаўторны, але на працягу доўгага часу ён быў закінуты ды занядбаны. А вось у Смаргоні пра вытокі не забываюцца. Адраджаюць іх такія таленавітыя майстры, як Зоя Войтка са Смаргоні.